Urządzenia do zmiany pieluch u osób niepełnosprawnych ruchowo stanowią dwa koncepty wynalazku, będącego zupełną nowością na rynku w branży medycznej i opiekuńczej na świecie!
Wynalazki te rozwiązują wiele dotychczasowych problemów pielęgniarek i pielęgniarzy. Zgłoszono je do ochrony do Urzędu Patentowego jako patenty na wynalazki i aktualnie poszukiwany jest inwestor lub firma, która zechce wdrożyć niniejsze innowacyjne, czyste patentowo projekty w ramach własnej inwestycji lub kapitału pochodzącego z dofinansowania (więcej informacji: kontakt@wynalazca.tv).
Niniejsze wynalazki mają odpowiednio niwelować wszelkie problemy związane z czynnością wymiany pieluch u osób niepełnosprawnych ruchowo i maksymalnie ułatwiać tą czynność opiekunom bez narażania pacjentów na dyskomfort i ból. Twórcą niniejszego wynalazku opracowanego we współpracy z WynalazcaTV jest Iwona Kisiel – doświadczona opiekunka osób niepełnosprawnych ruchowo.
Kliknij, aby przejść do podsumowania i skrótu opisu
Twórcą wynalazków medycznych (urządzeń do zmiany pieluch) jest Iwona Kisiel – pedagog oraz opiekun osób niepełnosprawnych intelektualnie i ruchowo. Pracując przez 6 lat w Niemczech była w stanie dokładnie poznać problemy związane z opieką nad pacjentami w branży medyczno-opiekuńczej.
Dzięki swojemu wieloletniemu doświadczeniu odkryła, że na rynku nie ma żadnego prostego urządzenia, które pomogłoby opiekunom osób niepełnosprawnych w wymagającej fizycznie czynności – wymianie pieluch.
Poszukując pomocy w realizacji swojej idei trafiła na nasz zespół – ekipę wynalazca.tv. Iwona skontaktowała się z nami i dowiedziała się więcej o naszej usłudze tworzenia wynalazków i tak ostatecznie udało się nam wspólnie opracować i ochronić kilka rozwiązań w postaci dwóch zgłoszeń patentowych, które opisano poniżej.
Jej projekty mają na celu ułatwić pracę zarówno wolontariuszy, pracowników ośrodków medycznych, jak i osób zajmujących się chorymi bezpośrednio w domach. Ma to być możliwe dzięki małym rozmiarom wynalazków medycznych i ich poręczności, co pozwoli na ich przenoszenie z miejsca na miejsce.
Opieka nad osobami niepełnosprawnymi ruchowo jest niezwykle szlachetną i godną podziwu aktywnością, jednak może powodować ogromne zmęczenie fizyczne opiekuna, a tym samym zmniejszyć efektywność oraz jego zaangażowanie. Przykładową czynnością wymagającą siły fizycznej jest wymiana pieluchy, która naraża pielęgniarki lub pielęgniarzy na bóle kręgosłupa (wynika z dźwigania pacjentów), a nierzadko czynność ta wymaga nawet kilku opiekunów do jednego pacjenta.
Przebieranego pacjenta należy podnieść, wyciągnąć spod niego zużytą pieluchę, założyć nową czystą pieluchę, a następnie przywrócić do wcześniejszej pozycji. Warto zauważyć, że czynność ta jest wielokrotnie wykonywana w ciągu jednej zmiany przez jednego pracownika opiekującego się wieloma pacjentami w placówkach takich jak:
Trzeba też dodać, że wymiana pieluch, nie jest przyjemna dla pacjenta, szczególnie jeśli opiekun ma duże problemy z tą czynnością – „To ogromnie stresuje pacjenta” – mówi twórca wynalazku.
Kolejnym ważnymi czynnikami są: fizyczny dyskomfort i ból pacjenta, które mają szczególne znaczenie u pacjentów powypadkowych, u których przemieszczanie ciała (na przykład w trakcie wymiany pieluch) wiąże się z nierzadko intensywnym bólem.
Wracając jednak do samych opiekunów wspomniano, iż wymiana pieluch powoduje ich znaczne wyczerpanie fizyczne. To w efekcie prowadzi do zmniejszenia wydajności pielęgniarzy lub pielęgniarek oraz ich niechęć w podejmowaniu czynności wymiany pieluch.
Niekorzystnym parametrem związanym z wymianą pieluch jest czas. Obecnie nawet ta pozornie prosta czynność, nawet wykonywana profesjonalnie jest bardzo czasochłonna i wymaga doświadczenia zawodowego.
Nierzadko wymiana pieluch odbywa się kosztem zdrowia opiekuna. Ze względu na charakter obciążenia, na największe obciążenia narażony jest kręgosłup opiekuna. Coraz częściej opiekunowie, szczególnie z dłuższym stażem narzekają na silne bóle pleców, a to powoduje, że ponowna chęć pomocy staje się problematyczna lub w ekstremalnych przypadkach niemożliwa.
Celem wynalazku jest opracowanie takiej konstrukcji urządzenia do zmiany pieluch osobom niepełnosprawnym ruchowo, starszym i niedołężnym, który umożliwiał będzie komfortowe (zarówno dla pacjenta, jak i dla opiekuna) podnoszenie lędźwi takiej osoby podczas wymiany pieluchy i jednocześnie utrzymywać będzie je w górze, aż do zakończenia wszystkich czynności związanych z tą zmianą.
Dodatkowo zakłada się, że urządzenie ma być możliwie tanie w produkcji, proste w obsłudze, lekkie i poręczne.
Znane jest z japońskiego opisu patentowego JPH10229994A urządzenie do zmiany pieluch dla dorosłych składające się z korpusu w postaci poduszki powietrznej, umieszczanej na materacu pod lędźwiami pacjenta oraz osobnej podpory na nogi. Po umieszczeniu nóg pacjenta odpowiednio na prawej i lewej podporze dokonuje się nadmuchania przy pomocy pompy powietrznej korpusu poduszki powietrznej poprzez zabezpieczany korkiem otwór, w skutek czego nogi pacjenta unoszone są ku górze. Po dokonaniu zmiany pieluchy powietrze poprzez otwór z rozłączoną pompą opuszcza korpus, obniżając talię tego pacjenta do pozycji początkowej.
Znane jest także z chińskiego opisu wzoru użytkowego CN204501361U urządzenie do podnoszenia jednej lub obu nóg pacjenta składające się z profilowego nadmuchiwanego dwukomorowego korpusu mającego kształt klina umieszczanego pod lędźwiami pacjenta posiadającego dwa wgłębienia pod nogi pacjenta, przy czym każda z tych komór posiada dwa otwory – wprowadzający i wyprowadzający powietrze do ich wnętrza. Podnoszenie pacjenta odbywa się poprzez wprowadzenie powietrza kolejno do dolnej i górnej komory powodując uniesienie jego lędźwi ku górze.
Niedogodnością wynalazków znanych ze stanu techniki jest konieczność wykorzystania pomp powietrza oraz skomplikowana budowa i obsługa tych urządzeń. Warto dodać, że istnieją też inne urządzenia, które umożliwiają podnoszenie pacjenta, które są zintegrowane z łóżkiem (windy i wyciągi), jednak nie nawiązują one do idei i celu naszego rozwiązania, ponieważ nie są one mobilne, tanie w produkcji i proste w obsłudze.
Wynalazek Iwony Kisiel został zgłoszony do Urzędu Patentowego, jako dwa osobne zgłoszenia patentowe w kilku wariantach wykonania. Dzięki temu osiągnięto bardzo szeroki zakres ochrony zawierający zarówno proste, tanie w produkcji mechanizmy manualne, jak również bardziej zaawansowane mechanizmy umożliwiające prace półautomatyczne.
Wynalazek według pierwszej koncepcji to profilowana łopatka wykonana z wytrzymałego tworzywa, która została zaprojektowana w ostatecznie trzech różnych wariantach wykonania dla pierwszego zgłoszenia patentowego.
Koncepcja ta wyróżnia się prostotą w budowie, lekkością, mobilnością oraz tanią produkcją.
Zasada działania urządzenia według tej koncepcji wynalazku polega na tym, że po lekkim uniesieniu nóg osoby niepełnosprawnej lub ugięciu ich w stawie kolanowym, urządzenie dzięki swojemu unikalnemu kształtowi i odpowiednio wygiętymi jego powierzchniami (1, 2, 3), pozwala na płynne wsunięcie go pod osobę niepełnosprawną przy pomocy jedynie jednej ręki operatora w czasie trzymania antypoślizgowego i ergonomicznego uchwytu (4).
Wynalazek pozwala zarazem na podniesienie tej osoby do góry, a także na utrzymywanie jej w takiej pozycji do czasu wykonania (za pomocą drugiej wolnej ręki tego operatora) wszystkich czynności związanych z wymianą pieluchy. Dodatkowe zastosowanie układu tocznego w postaci rolek obrotowych (5), a także dodatkowo wspomaganego ich obrotu poprzez połączenie jednej z tych rolek przekładnią pasową silnika zminimalizowało siłę, jaką operator tego przyrządu musi włożyć do umieszczenia go pod pacjentem.
Wariant pierwszy koncepcji podstawowej wynalazku medycznego stanowi profilowaną łopatkę manualną (bez wykorzystania silników i elementów ruchomych). Główne części składowe stanowią:
Łopatka dzięki swej unikalnej budowie umożliwia płynne wsunięcie jej pod osobę niepełnosprawną. Wystarczy lekko unieść nogi i za pomocą jednej ręki, przy użyciu nieznacznej siły (przy pomocy jedynie jednej ręki operatora) można wsunąć łopatkę, podnieść pacjenta i utrzymać go w takiej pozycji do czasu wykonania wszystkich czynności związanych z wymianą pieluchy.
Wariant drugi koncepcji podstawowej wynalazku medycznego stanowi taką samą profilowaną łopatkę, jak pierwszy wariant wykonania, przy czym jej dolna powierzchnia posiada prostopadłościenne wybranie, w którym umieszczony jest zestaw rolek tocznych. Główne części składowe stanowią:
Łopatka podobnie jak w wariancie pierwszym umożliwia wykonanie podobnych czynności, przy czym rolki w podstawie łopatki zmniejszają znacząco opory podczas wsuwania podstawy łopatki pod lędźwie pacjenta. W efekcie operator nie musi używać takiej siły, jak w przypadku wariantu pierwszego, dzięki czemu nie zmęczy się i jego efektywność pracy będzie stosunkowo większa.
Wariant trzeci koncepcji podstawowej wynalazku medycznego stanowi taką samą profilowaną łopatkę, jak drugi wariant wykonania, przy czym wariant ten posiada dodatkową, cylindryczną obudowę z umieszczonym w niej silnikiem elektrycznym zasilanym przez akumulator. W środku wynalazku znajduje się koło pasowe połączone za pomocą paska napędowego z pierwszą rolką obrotową wchodzącą w skład zestawu rolek.
chwyt ręczny tego przyrządu wyposażony jest w dźwignię, przy czym dźwignia ta steruje prędkością obrotu silnika elektrycznego, a tym samym prędkością obrotową napędzanych rolek. Główne części składowe stanowi:
Łopatka podobnie, jak w wariancie drugim umożliwia wykonanie podobnych czynności, przy czym elektrycznie napędzane rolki w podstawie łopatki zmniejszają jeszcze bardziej niż w przypadku wariantu drugiego opory podczas wsuwania podstawy łopatki pod lędźwie pacjenta. W efekcie operator nie musi używać prawie w ogóle żadnej siły, dzięki czemu nie zmęczy się i jego efektywność pracy będzie bardzo wysoka.
Wynalazek według drugiej koncepcji to półautomatyczne urządzenie, które składa się z trzech zasadniczych elementów: dwóch modułów o profilu klinowym oraz łącznika tych modułów. Wszystkie elementy wykonano z wytrzymałego tworzywa i ostatecznie zaprojektowano cztery różne warianty wykonania dla tego drugiego zgłoszenia patentowego.
Koncepcja wyróżnia się prostotą w obsłudze, automatyzacją procesu unoszenia pacjenta, wysoką wytrzymałością i możliwością przenoszenia urządzenia z miejsca na miejsce (od pacjenta do pacjenta).
Zasada działania urządzenia według tej koncepcji wynalazku polega na tym, że po lekkim uniesieniu nóg osoby niepełnosprawnej lub ugięciu ich w stawie kolanowym, operator wsuwa urządzenie powierzchniami skośnymi (1), a następnie uruchamia urządzenie. Włączając silniki elektryczne, wprowadza w ruch odpowiednio rolki obrotowe lub taśmy (2) znajdujące się na powierzchni dolnej (napędowej) i górnej (unoszącej pacjenta) modułu, powodując stopniowe przesuwanie się urządzenia do przodu pod pacjenta i unoszenie jego lędźwi na wysokość odpowiednią do bezproblemowej wymiany pieluchy.
Warto zaznaczyć, że urządzenie jest wyposażone w specjalną powierzchnię boczną (3), znajdującą się na zewnętrznej części każdego modułu, zapobiegającą przed zsunięciem się nóg pacjenta w czasie jego unoszenia.
Dodatkowo dla odpowiednich wariantów wykonania łączniki posiadają możliwość teleskopowej regulacji długości łącznika (4), co umożliwia dostosowanie odległości pomiędzy modułami dla danego pacjenta, a dzięki specjalnemu przegubowi (5) możliwy jest niezależny obrót tych modułów, co ułatwia dostosowanie się urządzenia do powierzchni łóżka i ciała pacjenta.
Cała konstrukcja urządzenia zapewnia niezbędną przestrzeń do usunięcia starej pieluchy i założenia nowej.
Wariant pierwszy koncepcji podstawowej wynalazku medycznego stanowią dwa profilowane moduły o klinowym kształcie, które są ze sobą połączone ruchomym łącznikiem. Moduły posiadają zestaw rolek obrotowych zarówno na powierzchni górnej (rolki unoszące pacjenta), jak i powierzchni dolnej (rolki napędowe). W środku modułów znajdują się silniki napędowe i pozostała elektronika. Główne części składowe stanowią:
Ruchomy łącznik pozwala dostosować odległość między modułami (zapewnia komfort pacjentowi) i umożliwia niezależny od siebie obrót modułów (wynalazek dostosowuje się do łóżka i ciała pacjenta). Wynalazek umożliwia półautomatyczne podniesienie pacjenta w celu wymiany pieluchy. W momencie włączenia urządzenia uruchamiają się rolki, które automatycznie podnoszą lędźwie pacjenta – wynalazek wsuwa się pod pacjenta jednocześnie unosząc go.
Można powiedzieć, że dzięki temu urządzeniu pielęgniarz lub pielęgniarka nie wykonuje żadnej pracy fizycznej związanej z podnoszeniem pacjenta.
Wariant drugi drugiej koncepcji wynalazku medycznego stanowi takie same, jak w wariancie pierwszym dwa profilowane moduły o klinowym kształcie, które są ze sobą połączone ruchomym łącznikiem, przy czym moduły te zamiast rolek posiadają dwie taśmy – jedną na powierzchni górnej (taśma unosząca pacjenta), a drugą na powierzchni dolnej (taśma napędowa). W środku modułów znajdują się silniki napędowe i pozostała elektronika. Główne części składowe stanowią:
Wynalazek podobnie, jak w wariancie pierwszym, dzięki swojej budowie i ruchomemu łącznikowi umożliwia wykonanie podobnych czynności, przy czym zamiast rolek zastosowano ruchome taśmy.
Można powiedzieć, że dzięki temu urządzeniu pielęgniarz lub pielęgniarka nie wykonuje żadnej pracy fizycznej związanej z podnoszeniem pacjenta.
Wariant trzeci drugiej koncepcji wynalazku medycznego stanowi takie same, jak w wariancie pierwszym dwa profilowane moduły o klinowym kształcie, które posiadają zestawy napędowych rolek zarówno na powierzchni górnej (rolki unoszące pacjenta), jak i powierzchni dolnej (rolki napędowe), przy czym moduły te są ze sobą połączone nieruchomym łącznikiem. W środku modułów znajdują się silniki napędowe i pozostała elektronika. Główne części składowe stanowią:
Wynalazek podobnie, jak w wariancie pierwszym umożliwia wykonanie podobnych czynności, przy czym ze względu na nieruchomy łącznik wariant ten nie umożliwia dostosowania odległości pomiędzy modułami do rozmiarów pacjenta i nie pozwala na niezależny od siebie obrót modułów (wynalazek nie dostosowuje się do łóżka i ciała pacjenta).
Można jednak powiedzieć, że dzięki temu urządzeniu pielęgniarz lub pielęgniarka nie wykonuje żadnej pracy fizycznej związanej z podnoszeniem pacjenta.
Wariant czwarty drugiej koncepcji wynalazku medycznego stanowi takie same, jak w wariancie pierwszym dwa profilowane moduły o klinowym kształcie, które posiadają taśmy zarówno na powierzchni górnej (taśma unosząca lędźwie pacjenta), jak i powierzchni dolnej (taśma napędowa), przy czym moduły te są ze sobą połączone nieruchomym łącznikiem. W środku modułów znajdują się silniki napędowe i pozostała elektronika. Główne części składowe stanowią:
Wynalazek podobnie, jak w wariancie pierwszym umożliwia wykonanie podobnych czynności, przy czym ze względu na nieruchomy łącznik wariant ten nie umożliwia dostosowania odległości pomiędzy modułami do rozmiarów pacjenta i nie pozwala na niezależny od siebie obrót modułów (wynalazek nie dostosowuje się do łóżka i ciała pacjenta).
Można jednak powiedzieć, że dzięki temu urządzeniu pielęgniarz lub pielęgniarka nie wykonuje żadnej pracy fizycznej związanej z podnoszeniem pacjenta.
Przedmiotowy wynalazek znajdzie zastosowanie w wielu branżach związanych z opieką nad osobami niepełnosprawnymi, szczególnie w branżach: medycznej i opiekuńczej.
W branżach tych wynalazek będzie mógł zostać wykorzystany do odciążenia prac pielęgniarzy, pielęgniarek i lekarzy w czasie wymiany zużytych pieluch, wymiany bielizny lub leczenia odleżyn.
Wdrożeniem wynalazku mogą być więc zainteresowane szczególnie te firmy, które produkują akcesoria, urządzenia i maszyny dla szpitali, placówek opiekuńczych lub prywatnych firm i osób opiekujących się osobami niepełnosprawnymi ruchowo.
Wynalazek medyczny Iwony Kisiel jest na trzecim poziomie wg skali TRL.
Więcej o skali gotowości technologicznej przeczytasz tutaj: Co to jest TRL – Poziomy gotowości technologicznej?
Twórca wynalazku poszukuje za naszym pośrednictwem partnerów i przedsiębiorców skłonnych pomóc w realizacji tego innowacyjnego pomysłu. Iwona Kisiel jest otwarta na wszelkie propozycje i możliwości współpracy dla obu lub jednej wybranej koncepcji. Propozycje wynalazcy to:
Jeśli jesteś zainteresowany tym lub innym wynalazkiem, chcesz uzyskać więcej informacji, masz pytania… Napisz do nas: kontakt@wynalazca.tv
Tytuł wynalazku: | Urządzenie do zmiany pieluch u osób niepełnosprawnych ruchowo |
Dotyczy branż: | medyczna i opiekuńcza |
Twórca wynalazku: | Iwona Kisiel – doświadczony opiekun osób niepełnosprawnych. Dzięki swojemu wieloletniemu doświadczeniu odkryła, że na rynku nie ma żadnego prostego urządzenia, które pomogłoby opiekunom osób niepełnosprawnych w wymagającej fizycznie czynności – wymianie pieluch osób niepełnosprawnych ruchowo. |
Założenia, działanie i zalety wynalazku: |
Główne założenia: tanie, proste w obsłudze, mobilne, odciążające prace opiekunów oraz zapewniające komfort osób niepełnosprawnych w trakcie zmiany pieluchy lub bielizny. Zasada działania: |
Koncepcja 1 wynalazku: „Łopatka manualna” – urządzenie dzięki swojemu unikalnemu kształtowi pozwala na płynne wsunięcie go pod osobę niepełnosprawną przy pomocy jedynie jednej ręki operatora w czasie trzymania antypoślizgowego i ergonomicznego uchwytu. Wynalazek pozwala zarazem na podniesienie tej osoby do góry, a także na utrzymywanie jej w takiej pozycji do czasu wykonania, za pomocą drugiej wolnej ręki operatora wszystkich czynności związanych z wymianą pieluchy. Zgłoszenie przedstawia 3 warianty wykonania. > Przejdź na stronę produktu tego wynalazku <
Koncepcja 2 wynalazku: „Urządzenie do zmiany pieluch” – urządzenie wsuwa się pod lekko uniesione lub lekko ugięte w stawie kolanowym nogi pacjenta, a następnie uruchamia włączając silniki elektryczne i wprowadza się w ruch odpowiednio rolki obrotowe lub taśmy znajdujące się na powierzchni dolnej (napędowej) i górnej (unoszącej leźdzwie pacjenta), powodując stopniowe przesuwanie się urządzenia do przodu pod pacjenta i unoszenie jego lędźwi na wysokość umożliwiającą wymianę pieluchy. Zgłoszenie przedstawia 4 warianty wykonania. > Przejdź na stronę produktu tego wynalazku <
Zalety funkcjonalne: ułatwia proces wymiany pieluch osób niepełnosprawnych, opiekuni nie są narażeni na bóle pleców, zmniejsza się czas wymiany pieluchy (rośnie efektywność opiekunów), łatwy w transporcie (z miejsca na miejsce), pomocny w leczeniu odparzeń i odleżyn
Zalety biznesowe: szeroka ochrona patentowa, nowość na rynku, możliwość rozwoju projektu poprzez dofinansowanie, wiele środków finansowania projektów w branżach medycznej i opiekuńczej, możliwość zakupu jednej lub dwóch koncepcjiDla kogo?
Stopień zaawansowania produktu:Poziom 3 wg skali TRL(więcej o skali TRL na: https://wynalazca.tv/trl) Rodzaj ochrony:2x: Zgłoszenie patentowe z 2018 roku, 3-4 kwartał.Rodzaj współpracy:
Twórca jest otwarty na wszelkie propozycje i oferty. Proponowana współpraca:
Możliwości dofinansowania wdrożenia/zakupu projektu z programów UE:TakPrzykładowe programy: szybka ścieżka, badania i rozwój, kredyt technologiczny, wzornictwo przemysłowe, transfer technologii (pokrywa koszty zakupu wynalazku) i inne.Dane kontaktowe:Napisz na kontakt@wynalazca.tv lub zadzwoń +48 662-067-517
Jeśli jesteś wynalazcą i chcesz sprzedać swój pomysł, udzielić na niego licencji lub zarabiać na nim w inny sposób – zapraszam Cię serdecznie do kontaktu ze nami. Możemy przygotować dla Twojego pomysłu materiały sprzedażowe, takie jak widzisz tutaj m.in.:
W przypadku, jeśli jesteś zainteresowany tą propozycją – uzyskaj więcej informacji na kontakt@wynalazca.tv