Wynalazki wirtualnej rzeczywistości są ciągle rozwijane przez różnych przedsiębiorców w celu rozwiązania wielu problemów. Obecnie wykorzystywane są do:
Naukowcy i pionierzy technologii wirtualnej już od wielu lat starali się stworzyć wynalazek, który pozwalałby na fizyczną interakcję z wirtualnymi przedmiotami. Niefortunnie niedostateczne rozwinięcie technologii nie pozwalało na zrealizowanie tego pomysłu.
Wraz z powstaniem rękawic DextrES, technologia wirtualnej rzeczywistości ma szansę rozwinąć się nawet bardziej. Tak jak kiedyś wspomniał Thomas Metzinger:
Wirtualna rzeczywistość to reprezentacja możliwych światów i możliwych jaźni, celującą w przedstawienie ich tak realnie, jak to tylko możliwe – najlepiej poprzez stworzenie subiektywnego poczucia “obecności” i pełnego zanurzenia w użytkowniku
W poprzednich artykułach opisywaliśmy projekt wynalazku rękawic haptycznych umożliwiających doświadczanie trzech dzieł sztuki dla niewidomych poprzez wysyłanie specjalnych wibracji. Projekt ten symulował dotyk wirtualnego przedmiotu, ale był niedokładny i mocno ograniczony.
Wielu przedsiębiorców starało się opracować wynalazek, który umożliwiłoby łatwe sterowanie symulacjami w wirtualnej rzeczywistości oraz “dotykanie” przedmiotów istniejących w bazie danych programu.
Za pomocą wykorzystania technologii haptycznej, najnowszego oprogramowania oraz zaawansowanych narzędzi służących do kontrolowania siatki wirtualnej, wynalazcom z École Polytechnique Fédérale de Lausanne oraz Eidgenössische Technische Hochschule Zurich, udało się zrealizować ten pomysł.
Wynalazcy z EPFL oraz ETH postanowili opracować rękawice, dzięki którym możliwe będzie wpływanie na modele wirtualnej rzeczywistości i manipulowanie nimi poprzez dotyk. Wynalazek ten powstawał z myślą o ulepszeniu doświadczeń związanych z korzystaniem z technologii VR.
Rękawice do dotyku wirtualnych przedmiotów skonstruowano z myślą o wygodzie użytkownika i energooszczędności. Naukowcy stworzyli ją z kilku taśm o grubości 2 milimetrów, nylonu połączonego metalowymi pasmami oddzielonego krótkim izolatorem.
Twórcy skomentowali swój wynalazek następującymi słowami:
Chcieliśmy stworzyć lekkie urządzenie, które w przeciwieństwie do istniejących rękawic VR nie wymaga olbrzymich szkieletów, pomp czy bardzo grubych przewodów
Wynalazek wykrywa obiekt w wirtualnej rzeczywistości i wysyła elektryczne napięcia do kontrolera, aby ruch palców był w odpowiedni sposób hamowany. Symuluje to uczucie dotykania przedmiotu istniejącego na płaszczyźnie rzeczywistej. Po oddaleniu dłoni od wirtualnego obiektu, możliwe jest ponowne poruszanie palcami.
Przedsiębiorcy wspierający projekt rękawic DextrES, wiążą z nim ogromne nadzieje z powodu jego zaawansowania i oferowanych możliwości.
Wynalazek ten może całkowicie zrewolucjonizować i rozwinąć obecną technologię VR, a nawet umożliwić więcej sposobów wpływania na przedmioty wirtualne w niedalekiej przyszłości.
Obecnie wynalazcy z EPFL oraz ETH Zurich starają się ulepszyć swój produkt poprzez zmniejszenie napięcia roboczego. W tym celu implementują cieńsze warstwy dielektryczne o wyższej przenikalności elektrycznej. Więcej na temat ich wynalazku na ich stronie.
Przedsiębiorcy zakładają, że ich produkt bardzo dobrze przyjmie się na rynku i rozważają stworzenie podobnych urządzeń. Mają one oddziaływać na nasze ciała podczas kontaktu z przedmiotami w technologii VR.