Ignacy Łukasiewicz był znanym na całym świecie wynalazcą i pionierem przemysłu naftowego w Europie. Choć w artykule o wielkich polskich wynalazcach wspomnieliśmy o nim i jego wynalazku lampy naftowej, w tym tekście wejdziemy w większą liczbę szczegółów dotyczących przedsiębiorcy.
Poznasz informacje dotyczące jego życia prywatnego, stosunku do pracowników i opinii innych ludzi na jego temat.
Przedsiębiorca Ignacy Łukasiewicz (ur. w 1822 r.) znany jest z tego, że jako pierwszy na świecie założył kopalnię ropy naftowej, obecnie znaną jako kopalnia Bóbrka. Z powodu sprawnego i szybkiego rozwoju przemysłu ropy naftowej przez wynalazcę, zyskał on spory majątek.
Przedsiębiorca przeznaczył sporą ilość pieniędzy na wybudowaniu wielu instytucji i pomocy ubogim. Przedsiębiorca nie skupił się jednak na dominacji rynku naftowego, a pomógł założyć wiele innych firm ze swojego majątku.
Wynalazca urodził się w szlacheckiej rodzinie herbu Łada w Zadusznikach i posiadał czwórkę rodzeństwa. Po ośmiu latach jego rodzina przeniosła się do Rzeszowa, gdzie młody przedsiębiorca uczęszczał do gimnazjum, ucząc się niemieckiego i łaciny.
Warto zauważyć, że główna siedziba naszej marki również znajduje się w Rzeszowie, do której zapraszamy wszystkich klientów!
Śmierć jego ojca Józefa Łukasiewicza i trudna sytuacja finansowa rodziny zmusiła go do podjęcia pracy w jednej z aptek Antoniego Swobody w Łańcucie.
Pracując w sklepie z lekami Antoniego, wynalazca nie tylko zarabiał na życie, ale również szkolił się w zakresie chemii i farmacji.
W tym samym czasie wynalazca rozpoczął działalność w organizacjach spiskowych.
Został przez to zarejestrowany przez władze austriackie jako osoba politycznie podejrzana, a później przez nie uwięziony, ale o tym za chwilę.
W 1840 roku wynalazca zdał odpowiednie egzaminy, tym samym awansując na pomocnika aptekarskiego. Wymagania egzaminacyjne obejmowały:
Po zdaniu testów przedsiębiorca wrócił do pracy w aptece Antoniego Swobody i pomagał mu przez 14 miesięcy, a następnie zdobył posadę w aptece obwodowej mgr Edwarda Hubla w Rzeszowie.
W tym samym czasie wynalazca prowadził działalność narodowowyzwoleńczą i został mianowany agentem Centralizacji Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, w której Łukasiewicz działał bardzo aktywnie.
Przedsiębiorca został aresztowany 19 lutego 1846, a następnie po wydaniu przez współwięźnia, emisariusza emigracyjnego, został umieszczony w więzieniu we Lwowie. Został wypuszczony na wolność po prawie dwóch latach, ale nałożono na niego nadzór policyjny i zabroniono opuszczać Lwów.
W 1848 roku wynalazca rozpoczął pracę w aptece Piotra Mikolasch’a “Pod Złotą Gwiazdą”.
Po dwóch latach pracy przedsiębiorca uzyskał wstawiennictwo swojego pracodawcy do rozpoczęcia studiów farmaceutycznych na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
W pierwszym roku studiów Łukasiewicz uzyskał bardzo dobre oceny.
Wynalazca otrzymał dyplom magistra farmacji dopiero 30 lipca 1852 roku, posiadając już 30 lat.
Następnie wrócił do Lwowa, kontynuując pracę z Piotrem Mikolaschem, gdzie zaczęła się jego przygoda z ropą naftową.
Do przedsiębiorcy Piotra Mikolascha w 1852 zgłosili się klienci z propozycją sprzedaży destylowanej ropy. Na jego polecenie Łukasiewicz i Jan Zeh rozpoczęli badania nad ropą.
Po wielu dniach testów Piotr wycofał się z badań, a Łukasiewicz wraz z Zehem kontynuowali badanie ropy w celach oświetleniowych. Pod koniec roku udało im się wydzielić z ropy naftę, a następny rok zajęło Łukasiewiczowi stworzenie prototypu cylindrycznej lampy naftowej.
Wynalazek ten stał się niezwykle popularny, gdy chirurg Zaorski zoperował Władysława Choleckiego przy świetle lamp, ratując mu przy tym życie. Dzięki temu zdarzeniu wykupiono od Łukasiewicza sporą część lamp wraz z naftą, tym samym dokonując pierwszej na świecie transakcji naftowej.
Po swoim sukcesie Łukasiewicz i Zeh zgłosili swój wynalazek w Austriackim Urzędzie Patentowym w Wiedniu, otrzymując patent na dwa lata.
Opracowałeś unikalny i oryginalny wynalazek, ale obawiasz się, że ktoś może skopiować twoją pracę? Chroń prawnie swój pomysł!
Chcąc być blisko miejsca występowania ropy, wynalazca przeniósł się do Gorlic. Ropę naftową eksploatowano tam już od dawna, wykorzystując ją jako lekarstwo dla bydła lub smar.
Łukasiewicz pracował tam w miejscowej aptece Jana Tomaszewicza, a potem wypożyczył ją od wdowy Juliusza Bartko.
Wynalazca prowadził tam bardzo ożywioną działalność jako:
Dodatkowo brał udział w pracach Komisji Lasów Gorlickich i walczył z epidemią cholery w 1855 r.
Leczył wszystkich swoich pacjentów, nie zważając na różnice stanów lub wyznań między nimi.
Po uzyskaniu zgody Rządu Krajowego w Krakowie i dyspensy papieskiej, 20 kwietnia 1857 roku Łukasiewicz poślubił swoją siostrzenicę Honoratę Stacherską.
Według kilku źródeł Honorata była osobą uczynną i gościnną, przez co równie dobroduszny Ignacy prowadził z nią szczęśliwe życie małżeńskie.
W 1854 roku Ignacy Łukasiewicz poznał Tytusa Trzecieskiego. Przedsiębiorca ten namówił farmaceutę do założenia kopalni w Bóbrce. Z wydobywanej w tym miejscu ropy produkował naftę, smary, oleje smarne i asfalt. Bardzo szybkie wydobycie ropy zmusiło wynalazcę do założenia destylarni, a następnie do wyjazdu.
Ignacy przeniósł się do Jasła w 1857 roku, gdzie pracował nad opracowaniem lepszego destylatu z wykorzystaniem ropy naftowej. Rok później urodziła mu się córeczka Marianna, która zmarła w 1859 roku. Po stracie dziecka wzięli na wychowanie Walentynę – córkę pierwszego nauczyciela Łukasiewicza w Zadusznikach.
23 kwietnia 1861 roku wykopano szyb “Wojciech” za pomocą ręcznego świdra.
Jego wywiercenie trwało dwa tygodnie i zakończyło się sukcesem.
Trzecieski i Kloblassa wspomogli Łukasiewicza swoim kapitałem, a on ich wiedzą.
Ich spółka była pierwszym na świecie towarzystwem naftowym.
Łukasiewicz był jej pełnomocnikiem i dyrektorem oraz kierownikiem w Bóbrce i rafinerii w Polance.
W 1868 roku Łukasiewicz zrezygnował z uczestnictwa w spółce.
Tak jak Ignacy chcesz wdrożyć swój pomysł w życie i zarabiać na własnej licencji? Kliknij tutaj!
Wynalazca zachorował na ostre zapalenie płuc w 1881 roku i stracił przytomność. Odzyskał ją dwa dni przed śmiercią. Zmarł 7 stycznia 1882 roku, a na jego pogrzeb przyszli przedstawiciele wielu różnych ras, narodowości i klas społecznych.
Poseł i współpracownik Łukasiewicza podsumował jego życie słowami:
Wielu było świetniejszych, głośniejszych ludzi od niego, ale o cnotliwszego trudno. Ktoś powiedział, że Bóg najprostszymi środkami największe rzeczy objawia, temu też prostemu człowiekowi danem było zostać twórcą wielkiego wynalazku oświetlenia naftowego. Z obowiązku narodowego zaszczytu tego wydrzeć sobie nie pozwolimy, bo z góry przewidzieć można, iż nam go zechcą zaprzeczać, z obowiązku narodowego winniśmy uczcić trwale nazwisko wynalazcy i przekazać potomności jego zasługi.
Najpopularniejszym opatentowanym wynalazkiem Ignacego jest lampa naftowa, która była wykorzystywana w każdym domu i instytucji, aż do czasu wynalezienia żarówki przez Thomasa Edisona. Jak wspomnieliśmy wcześniej, zasłynęła z tego, że za jej pomocą uratowano życie Władysława Choleckiego.
Ignacy Łukasiewicz był również odpowiedzialny za stworzenie:
Warto również zaznaczyć, że był członkiem honorowym wielu towarzystw:
Jeśli masz pomysł na wynalazek i tak jak Ignacy chcesz zostać wielkim wynalazcą, nie czekaj! Stwórz swój wynalazek już teraz!
Ignacy Łukasiewicz był niezwykle skromną, małomówną, a jednocześnie energiczną i uczynną osobą. Miał trudny charakter, ale łatwo zżywał się innymi osobami, dla których był niezwykle koleżeński i życzliwy.
Sporo czytał i był zaangażowany w różne ruchy patriotyczne w przeszłości. Wykorzystywał sporą część swojego majątku do pomocy biednym, na budowaniu szkół, placówek medycznych i innych przedsiębiorstw.
Był jednym z najlepszych studentów i dodatkowo pomagał innym, mniej zdolnym kolegom darmowymi wykładami.
Jako człowiek głęboko wierzący, nie dyskryminował innych religii.
Urządził w pałacyku kaplicę dla okolicznej ludności i sprowadził zakonnice, by jej doglądały.
Wraz z Klobassą wybudowali w Zręcinie neogotycki kościół parafialny, który istnieje po dziś dzień.
Dostarczył darmową naftę do wielu kościołów i klasztorów, za co papież Pius IX nadał mu tytuł Szambelana Papieskiego i odznaczył go Orderem Św. Grzegorza.
Ignacy Łukasiewicz zorganizował pierwszą w Galicji robotniczą kasę bracką, w której przynależność była obowiązkowa. Za 3-procentowy podatek od zarobku robotnicy otrzymywali bezpłatne leczenie i lekarstwa.
W razie śmierci swojego pracownika Łukasiewicz gwarantował darmowy pogrzeb, a wdowie i sierotom zapomogę. W przypadku inwalidztwa Ignacy gwarantował swoim pracownikom dożywotnią rentę.
Dodatkowo wyzyskał szczawy do urządzania kąpieli mineralnych dla własnych pracowników oraz ich rodzin. Za takie postępowanie, ludzie często nazywali go “ojcem Ignacym” w odniesieniu do jego dobroduszności.
Pomimo tego, że nafta była już znana, stosowano ją głównie jako lek zwierzęcy i smar.
To Łukasiewicz był pierwszą osobą na świecie, która destylowała płyn w Polsce i była w stanie wykorzystać ją do oświetlenia. Dzięki temu stworzył zupełnie nową gałąź przemysłową.
Jego wynalazek doprowadził do powstania pierwszej nowoczesnej lampy ulicznej w Europie (1853 r.) oraz zbudowaniu pierwszego na świecie nowoczesnego szybu naftowego (1854 r.).
Z obu z tych wynalazków korzysta się do dziś.
Mam nadzieję, że po przeczytaniu tego artykułu dowiedziałeś się więcej o Ignacym Łukasiewiczu. Warto zauważyć, że wynalazca ten różnił się od wielu innych przedsiębiorców, którym zależało głównie na wzbogaceniu się.
Ignacy Łukasiewicz przez całe życie szkolił się, jednocześnie rozwijając swój biznes i bezinteresownie pomagając innym.
Warto również zaznaczyć, że niejednokrotnie Ignacy był w ciężkich sytuacjach, ale jego nieustępliwość i pomoc ze strony innych sprawiły, że ostatecznie odniósł sukces.
Jeśli ty też wpadłeś na rewelacyjny pomysł na wynalazek i tak jak Łukasiewicz potrzebujesz pomocy, skontaktuj się z nami! >SZYBKI KONTAKT<
[1] Ludwik Tomanek: Ignacy Łukasiewicz twórca przemysłu naftowego w Polsce, wielki inicjator – wielki jałmużnik
[2] Jan Dębski, Ignacy Łukasiewicz, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1955
[3] Słownik biograficzny historii Polski”, Ossolineum.
[4] Biogram Ignacego Łukasiewicza w portalu Wiki.Ormianie
[5] Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza
[6] http://pl.wikipedia.org/wiki/Ignacy_Łukasiewicz
[7] http://kwasnicki.prawo.uni.wroc.pl/pliki/Drozen%20o%20Lukasiewiczu.pdf
Źródło Grafik:
[1] https://pl.wikipedia.org/wiki/Ignacy_Łukasiewicz
[2] https://www.facebook.com/Krosno-miastem-nafty-120055488656031
[3] https://www.geni.com/people/Honorata-%C5%81ukasiewicz-h-Ostoja/6000000011505956301
[4] https://twitter.com/marekkuchcinski/status/817696595273744387